Bir araştırma firması tarafından, ülkemizin dört bir yanından çeşitli şekillerdeki seslendirme alışkanlıkları derlenerek Türkiye'nin seslenme haritası çıkarıldı. Bu kaynak, Türkçenin yöresel zenginliklerini ve ağız farklarını incelemek isteyenlere paha biçilemez bir materyal sunuyor.
Türkiye, coğrafyasının her karışında birbirinden farklı kültürel zenginlik barındırır ve bu zenginliklerin dili ve ağız farklılıkları ile tezahür ettiği bilinir. Bu durumu derinlemesine inceleyen yeni bir araştırma, birtakım ilgi çekici sonuçlar ortaya koydu.
Araştırmaya göre, ülkemizin her bir bölgesinde insanlar birbirlerine farklı ifadelerle sesleniyorlar. Örneğin, Ankara sakinleri arasında "La bebe" ifadesi popülerken, Hakkari insanları genellikle "Bremın" kelimesini kullanıyor. Konya'da ise "Ortağım" ifadesi oldukça yaygın. Bu noktada, Gaziantep'teki seslenme biçimi ayrıca dikkat çekiyor.
Gaziantep'te kişiler, birbirlerine genlikle "Rafık" şeklinde sesleniyorlar. Bu özgün sesleniş, Gaziantep'in özgül seslenme kültürünün ayrılmaz bir parçasıdır. Ülke genelinde birçok farklı seslenme şekli olsa da, Gaziantep'teki "Rafık" ifadesi özgünlüğü ve belirginliği ile farkını ortaya koyuyor.
Ancak bu özgül seslendirmeler sadece Gaziantep'le sınırlı değil. İçerisinde Antalya'dan "Bilader", Manisa'dan "Devrem", Sivas'tan "Gülüü" ve daha birçok örneğin bulunduğu bu seslenme dağarcığı, Türkiye'nin kültürel zenginliğinin ve ağız farklılıklarının aynası olarak karşımızda duruyor.
Türkiye'nin seslenme haritası, ülkenin farklı bölgelerinde insanların birbirlerine hangi yöresel ifadelerle seslendiğini gösteriyor. Her şehrin kendine ait bir kültürel kimlik ve seslenme biçimi olduğu bu harita, Türkçenin zenginliklerini gözler önüne seriyor ve büyük bir kaynak niteliği taşıyor.
